Powered By Blogger

Zoeken in deze blog

Volgers

Jan Warntjes

Pianist en Accordeonist.

zondag 8 oktober 2006

Jan accordeon Sperwerlaan Ter Apel 1969

Geen accordeonles meer, ik voer toen als scheepswerktuigkundige bij de KNSM, en dit is een kiekje genomen aan de Sperwerlaan 13 in Ter Apel, waar ik tijdens een speciale gelegenheid nog even op mijn Paolo Soprani speelde. Waarschijnlijk zal het een verjaardag zijn geweest, of zomaar even het accordeon pakken. Zo te zien had ik er veel plezier in. 1970 ?

Jan piano Hotel Boschhuis 1969

Regelmatig speelde ik piano in Hotel Boschhuis in Ter Apel. Tijdens recepties en modeshows van de firma Schomaker, Buining of Mertens. Deze foto is tijdens een optreden genomen in 1969.


maandag 2 oktober 2006

Jan piano Willemstad Curacao 1970

In 1966 voer ik als Scheepswerktuigkundige bij de KNSM. Tijdens een van deze reizen werd ik ziek aan boord. De eerste stuurman wist niet wat me precies mankeerde. Ik had steeds koorts en kon niet werken. Hij nam toen contact op met een dokter uit Amerika via Radio Holland. Ze besloten om me aan land te zetten in Willemstad. Ook het ziekenhuis in Willemstad wist niet direct een juiste diagnose te stellen, en zo werd ik lopend patient. Ik verbracht mijn tijd ook veelal in het Zeemanshuis te Willemstad. Daar stond een oude gammele vleugel, maar ik kon me er best op vermaken. Later beleek dat mijn amandelen onstoken waren, en ik werd geopereerd in het ziekenhuis van Willemstad. Na lang wachten kon ik met het m/s de Solon weer naar Amsterdam varen.

zondag 1 oktober 2006

Muziekschool Strating Emmen en Jan piano en accordeon Oude Weg 10 1958-1960-1962


Op de foto links zie je me met Siny Smit mijn lerares. Ze kon goed les geven, en waarschijnlijk had ze de gave om me te motiveren, anders had ikdat stuk nooit kunnen spelen. Het was een moeilijk muziekstuk. En je moest een goede vingertechniek hebben om het stuk te kunnen spelen. Maar ik had .............succes.!! De foto rechts is het accordeon waar ik op speelde. In het midden en links een programma van 1958 van de muziekschool. Je kan lezen wie er speelden en wat er gespeeld werd op de zogenaamde voorspeelavonden . Ongeveer 1.5 jaar heb ik op de muziekschool van Strating les gehad in accordeon en piano. Jaarlijks was er een uitvoering. En natuurlijk wilde je goed tevoorschin komen, omdat meestal iemand van de familie aanwezig was. En in dit geval was dat mijn moeder, die maar wat trots was dat ik de Straaljagerpolka van Harry Mooten ten gehore bracht. Er was door mij dan ook veel op gestudeerd. Ik herinner me nog nog de vingerzetting met al die snelle loopjes. Ik had de plaat van Harry Mooten op 78 toeren gekocht, en heb die nog steeds in mijn bezit. Toen we van Valthermussel naar Ter Apel verhuisden moest ik helaas vele 78 toeren platen overdoen aan liefhebbers, maar deze platen heb ik gehouden. Een van mijn favoriete platen op 78 toeren was "Swing on the accordeon"van harry Mooten. Geweldig swingwerk voor die tijd. A B C Foto A :1959 Ik kreeg toen geen accordeonles meer, maar speelde nog steeds, en ik had er plezier in. Foto C: 1960 is het begin van de studie aan de Zeevaartschool in Groningen En ik was natuurlijk trots op mijn nieuwe outfit, en dat was de reden om voor de muziekinstrumenten te poseren. Foto B: 1962 Zo te zien was ik al in dienst van de KNSM, want de nieuwe zonnebril (Polaroid) die ik in Curacao had gekocht stond al op mijn neus, en ............................ja hoor een baardje werd ook al gekweekt.

Veel later (2005) kreeg mijn vriend Harte Meijer van iemand een stapel oude accordeon bladen. Die heb ik eens ingekeken en ik vond tot mijn grote vreugde een artikel over mijn accordeonlerares waar ik ook mee op de foto hierboven op deze pagina sta. Ik zet het artikel hierbij.

woensdag 27 september 2006

Sintmaartensvlotbrug 1960



In augustus 2009 heb ik Sintmaartensvlotbrug weer bezocht na bijna 50 jaar. Het huisje waar we hebben gelogeerd stond er nog steeds aan het Noordhollandskanaal. Dezelfde dakpannen lagen nog op het dak. En wat me erg verwonderde was dat de melkfabriek er ook nog stond. Wel natuurlijk buiten bedrijf, maar het stond er nog met de hoge stenen schoorsteen. Jammer dat ik toen destijds nog geen belangstelling had voor ketelhuizen anders had ik er nu vast wel een foto van. Ik ben altijd benieuwd wat er voor machinerie in stond. Misschien heeft er wel een stoommachine ingestaan. Wie weet.

De meneer met de klompen is dhr. Op het Ende. Hij was de chef van de melkfabriek. De foto met het huis daar logeerden we.

In die tijd gingen we met vakantie naar Sint Maartensvlotbrug aan het Noord Hollandskanaal. We huurden dan een helft van een dubbel woonhuisvan de familie Op het Ende. De heer Op het Ende was de chef van de melk en kaasfabriek die direct achter het huis stond. Het was wel een eindje van de zee maar we fietsen of liepen dan naar het strand en de duinen. Op een middag kwamen we bij de duinen en hoorden we in de verte al accordeonmuziek. Het bleek een Duitse meneer te zijn die accordeon speelde. We hebben met elkaar gesproken, en het resultaat was dat ik ook op zijn accordeon moest spelen. Het nummer dat ik speelde kan ik me goed herinneren: La Paloma. Hij vond het geweldig. In mijn herinnering was het een accordeon van het merk Hohner. foto: Boven op een duin bij Sintmaartensvlotbrug 1960

vrijdag 22 september 2006

Amateurfestival in Ter Apel 1961 en andere optredens

Door op het artikel en de foto dubbel te klikken wordt het groter. Kunt U het nog niet lezen, dan verschijnt er rechts onder een vierkantje met pijltjes, dubbel klik er op, en het wordt nog groter. Nu kunt U alles lezen.! In 1957 organiseerde de Regionale Omroep Noord en Oost een muziekfestival ten bate van het Rode Kruis. Ik kan me herinneren dat er enige voorronden plaats vonden om te komen tot een selectie van de vier of vijf besten in de verschillende categorien. Volgens mij vonden de voorselecties plaats in het Boschhuis te Ter Apel. Ik kwam door de voorronden en nam deel aan de eindstrijd in de Muzeval te Emmen. Nog nooit had ik op zo'n mooie glimmende grote concertvleugel gespeeld. Opzichzelf was dat al een feest voor me. In de categorie jazz kreeg ik de eerste prijs met mijn eigen compositie Rudders Call. Typisch was dat later bleek dat het nummer in de stijl van de bluespianist Jimmy Yancey was, terwijl ik daar nog nooit van had gehoord. Laat staan dat ik er toen muziek van kende. Aan de eerste prijs was ook een radio optreden verbonden. In een rechtstreekse uitzending werd ik dan geintervieuwd en mocht tevens mijn compositie ten gehore brengen. Door nonchalance van de RONO is dit er niet van gekomen. Zie brief . De prijs winnaars moesten terugkomen voor een foto in een of ander dagblad. Het zal het Nieuwblad van het Noorden geweest zijn. Om een of andere reden vond ik dit niet zo belangrijk en kwam niet opdagen. Kan ook zijn dat ik gepikeerd was omdat de Rono mij niet had uitgenodigd. In elk geval liet ik verstek gaan. Vandaar het commentaar onder de foto. Terugkijkend was het een groot succes in de Muzeval. Het Rode Kruis is er wel bij gevaren en dat was de opzet. Na de prijsuitreiking in de Muzeval ging ik met mijn vrienden op de fiets terug naar Ter Apel. De nieuwe verbindingsweg tussen Weerdinge en Nieuw -Weerdinge was juist klaar gekomen, en was verboden voor fieters. Toch meenden we dat we na zo'n succesvolle avond boven de wet stonden, en gingen per fiets over de "autoweg"

dinsdag 19 september 2006

Jan Warntjes Boschhuis Ter Apel ULO feest 1957





























Regelmatig waren er feesten in het Boschhuis. Deze foto is genomen tijdens een ULO feest. Omstreeks 1957. Uiteraard had ik veel belangstelling voor de musici, en mijn zwager Albert herkende op de foto Jan van Brummelen. (tweede van rechts) . Jan speelde meestal trompet. Waarschijnlijk speelde Henk Platje piano. Let op hoe weinig geluidsversterking er in die tijd nodig was. Een microfoon !!!!!!!

maandag 18 september 2006

Jan Warntjes Piano spelen huis Oude Weg 10 Ter Apel

Vermoedelijk 1956 Druk aan het oefenen!!! De piano stond in de achterkamer in het huis aan de Oude weg 10 te Ter Apel. Ik speelde toen al veel uit mijn hoofd. Foto links boven: De Oude Weg gezien vanaf de Hoofdstraat. Aan de rechterkant van de weg achter de woonwagen van de Fam: Bos het huis aan de Oude Weg 10. Foto rechts boven: Het huis aan de Oude weg 10. Het huis is begin jaren 70 gesloopt om ruimte te maken voor nieuwbouw. Jammer het was een karakteristiek huis met een oorlogsverleden.

zondag 10 september 2006

Jan Warntjes Hotel Timmer Ter Apel

foto: gemaakt in Hotel Timmer omstreeks 1957 waar we voor een receptie speelden. Van links naar rechts: Jan de Grooth (drummer), de ober ??, Jan Warntjes (piano) Toen ik 8 jaar was kreeg ik pianoles van mevrouw Roggeveen in de pastorie van Pieterburen. Als kind leek de zwarte glimmende vleugel ontzettend groot, en de toetsen gingen erg zwaar. Het studieboek Petri was niet mijn favoriet om uit te studeren, maar gelukkig had ik daarnaast een boek met liedjes die te maken hadden met de natuur en dieren en rijk geillustreerd met prachtige tekeningen. Het pad naar de pasorie kronkelde door de tuin, en ik meen me te herinneren dat er een houten bruggetje over een stroompje lag. Op 10 jarige leeftijd verhuisden we naar Ter Apel, en kreeg daar na verloop van een paar jaar les van Rikus de Bruin. Naast de lessen experimenteerde ik met populaire en Jazzmuziek zoals bijvoorbeeld: Tom Erich Winifred Atwell, Errol Garner. Aan de Schotslaan 20 woonde een vriend van me Teun Eijkelboom, Hij speelde clarinet en drumde. De piano werd op Winifred Atwell hoogte gestemd, en vele uren hebben we in het kamertje links aan de straat gespeeld in allerlei formaties. Zelfs de stofzuigerslang werd bespeeld, en de theekist diende als bas. De jongens van het internaat kwamen veel over de vloer bij de familie omdat meneer bijles Engels gaf aan hen en ook omdat ze in het gezin werden opgenomen. Het was een vrolijke tijd. Er werden soms kleine toneelstukjes tussen de schuifdeuren opgevoerd, waarbij meestal meneer Eijkelboom de gangmaker was, en komische act opvoerde.



In het bovengenoemde kwam de naam van de familie Eijkelboom al ter sprake. later vond ik onderstaande foto's terug. We musiceerden regelmatig. Het stuk dat we speelde noemden we *In Rusland*. Ik had de theemuts van Mevrouw Eijkelboom bij deze gelegenheid op het hoofd gezet. Ik maakte in die tijd veel audioopnamen, en van ons spel heb ik nog enige opnamen op band. Inmiddels heb ik deze opnamen gedigitaliseerd, en ik luister er nog wel eens naar, en moet dan lachen hoe knullig ik toen speelde. Maar we hadden gijn, en daar ging het op.
Titel van het stuk wat we speelden:
*In Rusland

Teun op drums


Het huis aan de Schotslaan 20 waar muziek werd gemaakt achter de rechter twee ramen in de periode 1966.  

vrijdag 17 februari 2006

Jan Warntjes Muziekschool Strating Emmen



In Coevorden ging ik naar de Kweekschool toen ik ongeveer 18 jaar was. Het was gemakkelijker om in Emmen muziekles te nemen, omdat dit in de route lag. Met de bus van Ter Apel naar Emmen, en dan verder met de trein naar Coevorden. Woensdagmiddag was ik vrij, en kon ik dus op de terugweg van Coevorden in Emmen naar muziekles gaan. De lessen werden gegeven in "Muziekschool Strating". Eerst pianoles van dhr. Strating, en daarna accordeonles van een lerares. (zie foto) Eens per jaar was er een uitvoering om de familie te tonen wat je allemaal in het afgelopen jaar had geleerd. Ik was in die tijd een fan van Harry Mooten, en ik had zijn twee 78 toeren platen op het label Telefunken. Zuinig bewaard, en ze zijn er nog en goed speelbaar. 1: Swing on the accordeon 2: De Straaljager polka Graag had ik Swing on the accordeon ten gehore gebracht, maar helaas was bladmuziek hiervan niet verkrijbaar, en het werd "De Straaljager Polka" (Zie foto) Mijn lerares ziet U naast me, helaas ben ik haar naam vergeten. In Augustus 2009 schoot me de naam plots te binnen het was Siny Smit. Ze was een goede lerares, en een geweldige accordeoniste.




In die tijd ging ik naar de Kweekschool in coevorden, en ik had dan woensdagmiddag accordeonles bij Muziekschool Strating. Er was tijd over, en dan ging ik naar Radiozaak Schulz in Emmen. Otto Schulz was een vriend van me, en ik dronk dan thee bij zijn moeder en Otto. De ingang van hun woonhuis boven de winkel was een betonnen trap tussen de chinees en de radiozaak. Zijn moeder was altijd heel aardig, en ik heb daar goede herinneringen aan. Otto heb ik nooit weer gezien. Uit het oog verloren zo noemen we dat.



Het is inmiddels juli 2012, en bij het lezen van oude muziektijdschriften (accordeon revue 1958) vond ik iets over Siny Smit. ik heb even een copie gemaakt, dat staat hieronder te lezen.

Blogarchief